சீனப்பெருஞ்சுவரில்..

உலக அதிசயங்கள் என்றால் முதலில் நம் நினைவிற்கு வருவது சீனப்பெருஞ்சுவரும் ஈகிப்திய பிரமிடுகளும் தான். என்ன தான் ரோமானியக் கலோசியம், தாஜ்மகால், ஜோர்டானின் பெட்ரா நகரம், பெருவின் மச்சு பிச்சு, மெக்சிகோவின் செச்சென் இட்சா என்று உலக அதிசயங்களை பட்டியலிட்டாலும் சீனப்பெருஞ்சுவர்க்கும், பிரமிடுகளுக்கும் ஒரு தனி இடம் தான்.

பள்ளி நாட்களில் சீனப் பெருஞ்சுவரைப் பற்றிப் பாடப்புத்தகத்தில் படித்தவுடன் அது எப்படி இருக்கும் என்று வரைபடத்தில் பார்த்துக் கொள்வேன். சீனாவின் பெரும்பகுதியில் ஏதோ பாம்பை வரைவது போல் வரைந்திருப்பார்கள். ஆனால் அப்பொழுது அது எவ்வளவு பெரியது என்றெல்லாம் தெரியாது. ஆனால் தகவல் களஞ்சியங்களில் சீனப்பெருஞ்சுவரின் நீளம் 5000 கிலோ மீட்டருக்கும் அதிகம் என்று படிக்கும் பொழுது அதன் பிரம்மாண்டம் மலைக்க வைத்தது.

இந்தியாவில் கன்னியாகுமரி முதல் காஷ்மீரின் வரையிலான தூரம் 3700 கிலோ மீட்டரென்றால் 5000 கிலோ மீட்டர் எவ்வளவு தூரம். 5000 கிலோ மீட்டரென்றால் எத்தனை ஆண்டுகள் கட்டியிருப்பார்கள், எத்தனை பேர் சேர்ந்து கட்டியிருப்பார்கள் என்று வியப்பு அதிகரித்துக் கொண்டேயிருக்கும். ஜீன்ஸ் திரைப்படத்தில் உலக அதிசயங்களில் எடுக்கப்பட்ட பாடல் காட்சிகளில் என்னை மிகவும் கவர்ந்தது சீனப் பெருஞ்சுவர் காட்சி தான்.

அந்தப் பாடலைப் பார்க்கும் பொழுதெல்லாம் இந்த இடத்திற்குப் போக வேண்டும் என்ற ஆசை வரும். எனக்கு அலுவலக வேலை நிமித்தமாக சீனத் தலைநகரம் பீஜிங் செல்லும் வாய்ப்பு 2006ல் கிடைத்தது.

நான் பீஜிங்கில் தங்கியிருந்த விடுதியில் சீனப்பெருஞ்சுவர் செல்ல ஏதாவது வசதியிருக்கிறதா என்று கேட்ட பொழுது, தினமும் விருந்தினர்களை அழைத்துச் செல்ல பேருந்து வசதியிருப்பதாகக் கூறினார்கள். அந்த வார ஞாயிற்றுக்கிழமைக்கு முன்பதிவு செய்துகொண்டேன். அடுத்த நாள் காலையில் பேருந்து கிளம்பியது. தாய்லாந்து, சிங்கப்பூர், ஆஸ்திரேலியா, கொலம்பியா, பிரான்ஸ் என்று பல நாட்டுக்காரர்களும் பேருந்தில் வந்தனர். எனக்கு தாய்லாந்து நாட்டைச் சேர்ந்தவர் ஒருவர் பேச்சுத்துணைக்கிருந்தார். பீஜிங் விடுதியில் இருந்து கிளம்பிய பேருந்து முதலில் மிங்க் டாம்ப் என்னும் இடத்திற்குச் சென்று பிறகு பாடாலிங் என்னும் இடத்திலுள்ள சீனப்பெருஞ்சுவர் பகுதிக்குச் சென்றது. பீஜிங் நகரில் இருந்து இரண்டு மணி நேரப்பயணம்.

பாடாலிங் என்னுமிடத்தில் ஒரு மலைத்தொடர் உள்ளது. அதில் சீனப்பெருசுவரைக் கட்டியுள்ளனர். மலை அடிவாரத்தில் இருந்து மேலே செல்ல ஒருவர் அமரும் அளவிற்கு ஒரு (குழந்தைகள்) ரயில் உள்ளது. அதில் ஏறிக்கொண்டால் பத்து நிமிடத்தில் பெருஞ்சுவரின் ஒரு பகுதியில் விடுகிறார்கள்.

சீனப்பெருஞ்சுவரில் ஏறிய பொழுது தான் தெரிந்தது சீனர்களின் திட்டமிடுதலும் சாமர்த்தியமும்!!

பெருஞ்சுவரானது ஐந்து முதல் எட்டு அடி வரை அகலம் உடையதாக உள்ளது. சுவரின் உயரம் சில இடங்களில் 4 அடி முதல் 8 அடி வரையிலும் இருந்தது.

சுவரைக் கட்ட பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள கற்கள் அனைத்தும் சதுரம் வடிவில் ஒரு அடி முதல் ஒன்றரை அடி வரை உள்ளதாக இருந்தது.

இதனைக் கட்ட முட்டை கருப்புச்சக்கை சுண்ணாம்பு போன்ற பொருட்களை பூச்சாக பயன்படுத்தியுள்ளார்கள் என்று அறிந்தது ஆச்சர்யமாக இருந்தது. இது போல நம் மன்னர்களின் கோட்டைகளும் கட்டப்பட்டுள்ளது.

இதில் கவனிக்க வேண்டியது என்னவென்றால் சுவரை மலைத்தொடரின் உச்சியிலேயே கட்டியிருப்பது தான். பெருஞ்சுவர் எதிரி நாட்டுப் படையெடுப்பகளில் இருந்து காக்கவே கட்டியுள்ளார்களாம். நாட்டினுள்ளே வரவேண்டுமென்றால் மலையைக் கடந்து இந்தச் சுவரைக் கடந்து தான் வரவேண்டும். ஒரு போர் வீரர் போதுமாம் தோராயமாக 20 எதிரிகளைச் சமாளிக்க.

இவ்வாறு சீனர்கள் 2000 ஆண்டுகளாக 5000 கிலோமீட்டகளுக்கு இதைக் கட்டியுள்ளார்கள். சில இடங்களில் செங்குத்தான மலைமுகடுகளில் ஊர்ந்தும், சில இடங்களில் பாலைவனத்திலும் சில இடங்களிலும் ஆறுகளைக் கடந்தும் காலத்தால் அழியாத சின்னமாக விளங்குகிறது.

இப்படி ஒரு அதிசயத்தைக் கட்ட வேண்டுமென்றால் எவ்வளவு கற்களைக் கொண்டு வரவேண்டும். அதுவும் மலை உச்சிக்கு!! யானைகளை அமர்த்தினார்களா இல்லை மனிதர்களே சுமந்து வந்தார்களா? எத்தனை பேர் இறந்தார்கள் இந்தப் பணியில்? இத்தனை பேரை ஈடுபடுத்த வேண்டுமென்றால் எவ்வளவு பெரிய எதிரிகள் இருந்திருக்கவேண்டும் சீனர்களுக்கு?

இதை எல்லாம் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆவல் அதிகரித்துக் கொண்டேயிருக்கிறது.

இந்த சாதனையைப் பார்த்த பொழுது சமகால மனிதர்களின் சாதனையெல்லாம் தூசுக்கு சமம் என்றே தோன்றியது.

..